کامران نوربخش
کامران نوربخش

کامران نوربخش

می ترسم گریه کنم و آستینی برای اشک هایم نباشد

بعد از شکستنم
تکه هایم را جمع کردم
به جز دستانم
که باد آنها را با خودش برد
حالا می ترسم
گریه کنم و آستینی برای اشک هایم نباشد.