می ترسم گریه کنم و آستینی برای اشک هایم نباشد
بعد از شکستنمتکه هایم را جمع کردمبه جز دستانمکه باد آنها را با خودش بردحالا می ترسمگریه کنم و آستینی برای اشک هایم نباشد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد