باد لج بازی می کرد
و تار به تارِ موهایت را به بازی گرفته بود
پروانه ای فرشته وار به دورت می چرخید
و من میانِ برگ هایِ زردِ پیاده رو
از زاویهیِ دیدِ خیابان
محصورِ این پرده از نمایش شده بودم
آری
من مستِ بویِ عطرِ جامانده از تنت بودم و
موهایِ تو در باد
باله می رقصیدند
تو غرق در رویای خودت
چون آهویی رمیده از دستم
به راهت ادامه دادی
و من گیج تر وگیج تر...
#کامران نوربخش
www.k-nourbakhsh.ir